Said Bakari De Coelacanth Van RKC Waalwijk

NED/FR

Said.Bakari.De.Coelacanth.Vanrkc.Wallwijk.NED.twb22.mp4

2.6 Go

https://uptobox.com/9d8ye8jclkpa

https://filejoker.net/cj09xjtvuo26 

Saïd Bakari cirait le banc de l'UR Namur en D2 amateurs. Aujourd'hui, il est pro au RKC Waalwijk et néo-international pour les Comores. Entre La Courneuve, Tsidje et Mouscron, découverte d'un gars qui a refusé d'abandonner ses rêves.

'De Coelacanth van RKC' over Saïd Bakari, wordt de international van de Comoren gevolgd rondom de afgelopen editie van de Afrika Cup in januari. Bakari deed met de Comoren voor het eerst mee aan de Afrika Cup en overleefde meteen de groepsfase. De voetbalwereld sloot de Coelacanthen, zoals de bijnaam luidt, in hun harten. De reis naar De Comoren duurt zo’n 20 uur, maar Bakari voltooit die met een glimlach. Hij weet dat de bevolking op hun helden wachten. Voor de arme bewoners van de eilandengroep brengt voetbal verlichting.

Bakari's familie woont nog voor een groot deel op de Comoren, waar beide ouders van Bakari zijn geboren en opgegroeid. Bakari speelt sinds 2017 voor het land, bestaande uit een eilandengroep ten noordwesten van Madagaskar. Hoewel hij opgegroeid is op de pleintjes van Parijs, ging Bakari wel elke zomer naar de Comoren. Vader Bakari speelde al sinds zijn veertiende met de senioren op de Comoren. "We gingen elke dag naar het strand en dan in de middag weer terug, want dan was er iemand met een leren bal." Mounawar, de neef van Bakari, woont nog altijd op de Comoren en vertelt over hun band en de gezamenlijke passie: voetbal. "Hier zetten we altijd kleine blikjes neer", zegt Mounawar wijzend naar een smal pad tussen twee huizen in. "Hoewel Saïd in Frankrijk woonde kwam hij elke zomer hier naartoe. We waren heel close, toen op een dag hij me vertelde dat hij minder vaak langs zou komen; hij had een profcontract gekregen." Het sprookje van de Comoren op de de Afrika Cup van afgelopen winter begon nog in mineur. Door verliespartijen tegen Gabon en Marokko leek het haast niet meer mogelijk om nog door te gaan naar de laatste zestien, maar door een overwinning op Ghana maakte ze het onmogelijke, mogelijk. De Comoren scoorde hun eerste doelpunten op een eindtoernooi ooit en wonnen met 3-2 van Ghana.

In de achtste finale nam de Comoren het op tegen nog een voetbalreus in Afrika, Kameroen. De grootste wedstrijd die het land ooit zou gaan spelen leek van tevoren al een fiasco te gaan worden toen de eerste keeper van het elftal geblesseerd raakte en de andere twee wisselkeepers positief waren getest op het coronavirus. Chalker Alhadur, verdediger van beroep, moest tussen de palen staan. "Slechts een paar minuten voor tijd zei ik tegen mezelf: je gaat keepen. Ik dacht dat de Afrikaanse voetbalfederatie CAF ons misschien een vrijstelling zou geven, maar helaas." Tot overmaat van ramp kregen de Comoren al in de zevende minuut een rode kaart en bij rust stond het 0-1 voor Kameroen. Na de 0-2 scoorde de Comoren nog wel een wonderschone vrije trap waardoor het met opgeheven hoofd de Afrika Cup verliet. "We waren trots op wat we hadden gedaan. Teams in Afrika zullen ons vanaf nu respecteren en we gaan ons best blijven doen om er de volgende keer weer bij te zijn", zegt Bakari.